Een Russische filmploeg komt naar Varanasi om een arthousefilm op te nemen. De hele sfeer van de oude stad moedigt ons aan om na te denken over de betekenis van wat er gebeurt, over de essentie van cinema, over waarden die meestal als voor de hand liggend worden beschouwd en niet worden besproken. Al snel begint het filmproces in te storten en begint de film zichzelf op te nemen. Deze film is een parabel over het afbrokkelen van de wereld en correctie, over liefde als de enige kracht die in staat is om de wereld te genezen.
